Dag 13: Dolphin Queen en Fleemarket

Deze morgen begint voor ons als we om een uur of acht allemaal wakker zijn. Nadat iedereen is aangekleed worden alle tassen en koffers weer gepakt en nog voordat we gaan ontbijten, staat alles alweer in de auto. Het continentaal ontbijt bij dit hotel is ook goed, al moet het gewone brood eerst in de toaster wil het eetbaar zijn. Ook is er weer de mogelijkheid om wafels te bakken en zijn er de door Thijs geliefde vruchtenyoghurt. Na het ontbijt checken we uit en gaan we op weg naar de Pier van St. Petersburg. De auto laten we achter op een parkeerplaats vanwaar we verder kunnen gaan met de Pier-Trolley. Omdat de afstand ook te voet wel te doen, lopen we het stukje. In een kleine baai zien we een vin van een dolfijn. Als we langer blijven kijken laat hem zich ook een paar keer helemaal zien. Op de pier staat een gebouw dat nog het meest weg heeft van een piramide die op de kop staat (met de punt in de grond). In het gebouw zijn een aantal restaurantjes en souvenirwinkeltjes gehuisvest. We gaan op zoek naar de ticket verkoop voor een tochtje met de Dolphin Queen. We kopen kaartjes voor de afvaart van 11:30 en omdat we nog bijna een uur de tijd hebben maken we nog een rondje over de pier. Bij een verhuurpunt van vishengels en boten hebben zich bijzonder veel pelikanen verzameld. Als we dichterbij komen is duidelijk waarom: Hier kan voer voor de beesten gekocht worden. Als een van de eersten gaan we de Dolphin Queen op. Het is de eerste afvaart vanmorgen en echt druk is het niet als we om half elf vertrekken. We maken eerst een tocht langs de kust met zicht op een voormalige marinebasis die nu in gebruik is als vliegveld voor sportvliegtuigjes en komen langs een deel van de vloot van de Kustwacht. Dan gaan we de volle zee op. We hebben al een aardig eind gevaren in de richting die door een vrouw met een reusachtige verrekijker steeds wordt aangegeven, als we ineens een stuk of vijf dolfijnen in het zicht hebben. Alsof ze de boot niet opmerken zwemmen de beesten een beetje door elkaar heen. De kapitein doet erg zijn best om de boot steeds zo dicht mogelijk bij de plek te krijgen waar de dolfijnen zwemmen. Na een tijdje vervolgt de kapitein zijn rondvaart en worden we geleid langs een groot aantal kapitale villa's die langs de kust gebouwd zijn. Van een aantal weet de kapitein te vertellen wie de eigenaar is en wanneer ze zijn gebouwd. Een aantal is nog niet zo heel oud en zijn gebouwd op percelen die zijn gecreëerd doordat de eigenaar meerdere bouwkavels langs elkaar heeft gekocht en de oorspronkelijke opstallen heeft laten slopen. Van een van de huizen weet hij te vertellen dat de huidige verkoopprijs $ 18 miljoen bedraagt terwijl het een aantal jaren geleden voor $ 28 miljoen te koop stond. (en dat allemaal door de crisis, of was die hier begonnen?). Ook maken we nog een rondje om Pelikaaneiland, een eiland vol bomen en struiken waar een enorme populatie pelikanen zit en hun nesten heeft. Als we terugvaren naar de pier zwemmen spontaan 3 dolfijnen langs de boot mee en regelmatig laten ze zich helemaal zien door boven het water uit te springen. Thijs en Inge worden uitgenodigd om een kijkje in de stuurhut te nemen en ze mogen beiden zelfs even de kapiteinspet opzetten en het roer overnemen.
Weer terug aan wal gaan we met de trolley terug naar de auto en we maken met een auto nog even een ritje door de villawijk waar we eerder langs voeren. De boottocht heeft bijna 2 uur geduurd. Na het pierbezoek zijn we naar de andere kant van St. Petersburg gereden waar een grote vlooienmarkt aan de gang was. We hebben niet meer gekocht dan een setje stereo oordopjes voor de terugreis. Om kwart over vier zitten we weer in de auto en beginnen we aan de onze doorreis naar het ruim 200 kilometer verderop gelegen Naples. Als de navigatie moeite blijkt te hebben met het bepalen van de route blijkt dat "tolwegen vermijden"nog staat ingeschakeld en we moeten toch echt over een tolbrug van bijna 9 kilometer lang om op onze bestemming te komen. Als we de tolbrug aan het begin van de Interstate 275 South over zijn kan de cruisecontrol op 70 mph en zo schieten de overige kilometers lekker op. Langs beide zijden van de weg zien we lange tijd alleen maar het groen van Florida's grootste natuurpark: De Everglades. Het begint al te schemeren als we Naples binnenrijden. Op de rand van de navigatie is de kustlijn van Naples zichtbaar en in plaats van direct naar het hotel te rijden, gaan we eerst nog even naar het strand om de zonsondergang mee te pikken. Na even zoeken vinden we een geschikte parkeerplek en we zijn nog net op tijd om de zonsondergang op nog het redelijke stand mee te maken. Uiteindelijk komen we tegen negenen pas aan bij het Comfort Inn. We krijgen een kamer op de vierde verdieping met een balkon en uitzicht op het zwembad. Het verlichte zwembad is nog open en omdat we onze badkleding toch al aan hebben, wordt er nog een uurtje lekker gezwommen. Als de kinderen slapen zoeken Afke en ik weer een hotel voor de volgende nacht. Morgen gaan we de Everglades verder verkennen en daarna rijden we door naar Homestead, een voorstadje van de Florida Keys.