Dag 14: Everglades

Onze nachtrust werd afgelopen nacht hevig verstoord door de bewoners van de kamer naast ons. Tussen beide kamers zat een verbindingsdeur (die we wel op slot konden doen) voor als de kamers gezamenlijk verhuurd zouden worden. Ergens diep in de nacht kwamen de man en vrouw naast ons de kamer in waarbij flink met de deuren werd gegooid. Uit de conversatie, die luidkeels gevoerd werd, was op te maken dat de man nog allerlei "romantische" plannen had met de vrouw, maar dat zij daar duidelijk geen zin meer in had. aan het gestommel en gegil te horen werd de vrouw door de man hardhandig op bed geduwd. Zou gesprek wat daarna volgde in een show van Jerry Springer uitgezonden worden dan was er in elk geval een aaneenschakeling van piepjes hoorbaar geweest. Uiteindelijk heb ik de vrouw nog horen roep dat zij de autosleutels moest hebben en daarna is het rustig geworden.
Om een uur of acht waren we toch allemaal weer wakker en nadat alle spullen waren gepakt hebben we ons naar het ontbijt zal begeven. We beginnen te wennen aan de ontbijtbuffetten in de hotels en ondanks dat dit hotel bijzonder comfortabel was, brengt het ontbijt ons niets nieuws. Na het ontbijt brengen we de koffers en naar de auto en met het inleveren van de kamersleutel is het uitchecken al een feit. We rijden al snel de Tamiami Trial op, een weg van circa 266 kilometers die de oostkust van Florida verbindt met de westkust, dwars door de Everglades. We rijden vandaag circa ruim 200 kilometer van deze weg waar beide kanten van de weg overwegend uitzicht geven over het gigantische natuurgebied. Regelmatig passeren we waarschuwingsborden voor de hier levende pantersoort. We hebben twee stops gepland op het traject: Op weg naar onze eerste geplande stop rijden we de andere voorbij, maar omdat we niet van de volgorde af wilden wijken, gaan we die 10 kilometer later wel even terug. In Everglades City stoppen we bij Captain Doug, een van de vele airboatverhuurders in het gebied. De keuze is op deze gevallen op basis van de recensies die ik op internet gelezen heb. Als we tickets hebben gekocht worden we ingedeeld in de boot van stuurman Gerold maar we moeten nog wel een klein uurtje wachten (tot 12:15) alvorens we in kunnen stappen. Tijdens het wachten raken we even aan de praat met een ander Nederlandse familie die ook een tocht gaat maken. Om iets over twaalven worden we door Gerold uitgenodigd of zijn boot. De boot heeft een grote ventilator op het achtersteven en aan de voorzijde een kort voordek en twee bankjes. De stuurman zit op een kleine verhoging net voor de ventilator. We beginnen rustig te varen en al gauw gooit Gerold wat visjes op het voordek waarna enkele pelikanen die daarop waarschijnlijk zaten te wachten neerstrijken op het dek om rustig, op nog geen meter voor ons, hun vangst op te eten. Als gauw krijgt de boot wat meer snelheid en varen we door de dichtbegroeide vaargeulen van de Everglades. De stuurman heeft ons uitgelegd dat hij langs de plekken vaart waar vaak alligators worden gespot en na een aantal plekken te hebben bezocht "hebben we beet". De boot wordt zachtjes richting de alligator gestuurd en we hebben ruim de mogelijkheid om te filmen en foto's te maken. Met een vis verleidt de stuurman het beest wat verder uit het water te komen en ook door een marshmallow in het water te gooien komt er wat meer actie in het beest. Tijdens onze tocht hebben we nog een aantal alligators meer gezien. Ook zijn we lang een plek gevaren waar een complete wasbeerfamilie in een boom zat. De beesten lieten zich makkelijk voeren door de stuurman. Niet helemaal natuurlijk maar wel mooi voor de foto's . Op de open stukken maakte stuurman een paar scherpe stuurbewegingen waardoor de boot (gecontroleerd) 360 graden draaide.
Na ons avontuur op de airboot zijn we teruggereden naar een houten looppad van circa 500 meter lang, een van de weinige plekken waar je "dieper" het gebied in kunt wandelen zonder natte voeten te krijgen. aan het begin van het pad wordt met borden nogmaals gewaarschuwd voor de aanwezige alligators. Ondanks de aanwezigheid van zeer veel verschillende diersoorten die hier leven blijven onze waarnemingen beperkt tot enkele schildpadden, reuze sprinkhanen, tropische vissen en een grijze eekhoorn. Van een aantal dieren is het maar goed dat we ze hier niet tegen zijn gekomen (slangen, bruine beer) anders hadden we het waarschijnlijk nog warmer gekregen. Met een temperatuur die weer tegen de 100 graden Fahrenheid aan zit staan onze poriën alweer maximaal open en gutst het zweet over onze ruggen. We hebben ons bij Captain Doug al besprayed met een middel dat insecten moet afschrikken (gekocht bij de Home Depot) en aan het gezoem van de muggen hier is dat geen overbodige luxe. Als ik later toch in mijn oor geprikt blijkt te zijn verlicht de afterbite die we gisteren nog gekocht hebben snel verlichting. Het is inmiddels al een uur of vier als we onderweg gaan naar ons hotel voor vanavond in Florida City. Het mooie weer heeft plaatsgemaakt voor stevige regenbuien waarbij de ruitenwisser het weer zwaar te halen heeft. Tussen de buien door maken we nog een enkel keer een korte stop. Nadat we de Everglades vaarwel hebben gezegd gaan we eerst op zoek naar een plek om wat te eten. Die vinden we vandaag bij Applebee's, een paar miles verwijderd van het hotel waar we naar toe gaan. Als we bij het hotel inchecken blijken we nog even gebruik te kunnen maken van het aanwezige zwembad. Afke is inmiddels op internet al gaan zoeken naar een accommodatie voor morgenavond. Als ik met de kinderen uit het zwembad kom kijken we nog even samen. Morgen doen we de Florida Keys aan en we hebben een overnachting geboekt in The Inn op het uiterst linkse eiland van de eilandengroep: Key West.