Dag 15: De Keys

De bedden in het Travelodge in Florida City lagen nog lekker toen ik vanmorgen om 6 uur wakker werd van mijn telefoon. Ook Afke werd wakker en die wist me te vertellen dat de telefoon een uur of twee eerder ook al eens was gegaan. Omdat dat ik te laat was met opnemen kon ik alleen nog het nummer zien van degene die gebeld had. Het bleek een van Inge's vriendinnetjes te zijn die waarschijnlijk niet wist dat wij nog op vakantie zijn en met haar af had willen spreken. Inmiddels waren ook de kinderen wakker en Inge had wel zin om met mij even te gaan zwemmen en zo lagen wij dus om half zeven al in het zwembad. Na een half uurtje zwemmen zijn we teruggegaan naar onze kamer waar ook Afke al was opgestaan. Het verzamelen van onze spullen was in korte tijd gedaan. Alleen Thijs had af en toe een duwtje extra nodig, hij kan het tempo waarin wij vakantie vieren soms net even niet bijhouden. Bij het geserveerde ontbijt hebben we vanmorgen weer wat nieuws: voorgebakken hamburgers zie met speciale broodjes en een plakje kaas een minuutje in de magnetron verwarmd. En ze zijn nog goed te eten ook. Na het ontbijt wordt nog even op (inmiddels) rituele wijze afscheid genomen van de kamer (met name van de sanitaire voorzieningen aldaar) voordat de sleutels weer worden ingeleverd. Voordat we de lange verbindingsweg van het vaste land naar Key-West oprijden zorgen we eerst dat de brandstoftank gevuld is en slaan we nog wat drinkwater in. Het eerste stuk van de route lijkt veel op de weg die we gisteren hebben afgelegd dwars door de Everglades. Al gauw rijden we de eerste brug op naar Key Largo. Op een van de parkeerplaatsen aan de US 1 Overseas Highway stoppen en lopen we even naar het water toe. Het zee water voelt lauw aan. Via dichtbegroeide paadjes is het mogelijk om op een wit zandstrandje te komen. Met het uitzicht op enkele kleinere eilandjes, de palmbomen en de kleurspiegeling van het zeewater waan je je hier in een reclamespotje voor Bounty. Langs de mijlenlange weg stoppen we een paar keer om bij toeristische plekjes te kijken en wat geocaches af te werken die op de route heeft gevonden. Rond een uur of één hebben we in een IHOP-restaurant een warme lunch genomen. Als we rond een uur of half vier bij het hotel aankomen, straalt dat de luxe uit die ik ook uit de internetbeoordelingen had afgeleid. We krijgen een kamer op de begane grond en als we alle koffers weer binnen hebben staan kijken we bij de hotel conciërge wat de mogelijkheden zijn om op het eiland verdere activiteiten te ondernemen. Het blijkt mogelijk te zijn om onder begeleiding in één van de baaien onder begeleiding te gaan snorkelen. Nadat we via een videofilm aan Inge en Thijs hebben uit kunnen leggen dat we geen gevaarlijke dieren onderwater zullen tegenkomen, stemmen ze in en zo schrijven we in voor de snorkeltour van morgenochtend 9:30 (die goedkoper is dan de tour op de latere tijdstippen omdat het animo daarvoor veel kleiner is). We zijn wel gewend om op tijd op te staan maar voor morgenochtend zet ik toch weer even de wekker. Nadat we met de auto het eiland nog even verkend hebben en nog wat boodschappen gedaan, hebben we op de hotelkamer nog even een boterham gegeten en zijn vervolgens naar het hotelzwembad gegaan. Het hotel adverteert met "het grootste zwembad van Key-West" en dit is inderdaad verreweg het grootste zwembad wat we tot nu toe bij een hotel tegenkwamen. Als ik voor de eerste keer van het kamertoilet gebruik ga maken, krijg ik nog wel even een opwelling om Alberto Stegeman te gaan bellen want bij het toilet hangt een bijna lege toiletrol. Nadat ik heb gezien dat de volle al op de wastafel klaar staat geef ik ze het voordeel van de twijfel en ga ik verder met genieten. want genieten dat doe je hier (bijna) vanzelf.