Dag 16: Key West

Vanmorgen werden we weer gewekt door telefoon. Ik had weliswaar de wekker van mijn telefoon gezet om te zorgen dat we op tijd klaar zouden zijn voor de snorkeltour, maar het was het geluid van een inkomend gesprek dat daar een uur aan voorafging. Als ik later terugbel blijkt het weer een vriendinnetje van Inge te zijn dat af wil spreken. Blijkbaar begint het langzamerhand om we weer naar Nederland terug te gaan want we worden gemist (of in elk geval: Inge wordt gemist). Het is me gelukt om toch tot de wekker echt ging in bed te blijven. We zijn redelijk snel allemaal aangekleed en ook de koffers en tassen zijn zo gepakt en in de auto gezet. We kunnen ontbijten aan de rand van het zwembad onder een overkapping. Als we al druk bezig zijn om onze borden vol te leggen komt een medewerkster van het hotel met een prijslijst vragen welk ontbijt we willen. De keuze is beperkt tot 2: Of alleen de koude mogelijkheden of ook de warme. We besluiten ondanks het stevige prijskaartje te kiezen voor de "full-option", mate name omdat ik al gezien had dat er ook gebakken aardappelen, gebakken spek en worstjes waren inbegrepen. Het tempexservies van de andere hotels heeft hier plaats gemaakt voor porselein en we mogen ook normaal bestek gebruiken. De medewerkster van zojuist schenkt ons koffie in en vraagt of we nog wafels, gebakken eieren of iets dergelijks willen bestellen. Afke en ik bestellen beide een "scrambled egg" en Thijs een wafel. Als we onze koffie op hebben komt ze mok weer vullen. Dit is verreweg het meest luxe ontbijt wat we de afgelopen weken hebben gehad. Als we aangeven dat we klaar zijn wordt ons keurig de rekening gebracht. Bovenop de kosten van het ontbijt ($7 voor de kinderen, $14 voor ons) en de gebruikelijke tax wordt ons ook een service-fee (tip) in rekening gebracht van 18%, waarmee het ontbijt op ruim $52,- komt. Op de ruimte om zelf een bedrag voor een tip neer te zetten heb ik "see above" ingevuld. Het moet niet gekker worden.
We vertrekken direct na het ontbijt naar de andere kant van het eiland waar de opstapplek van onze snorkeltour is. De hotelconciërge heeft voor ons op een plattegrond enkele parkeerplaatsen aangegeven en dankzij de navigatie zijn we redelijk snel op de een van de aangewezen plekken. Het is een kleine wandeling naar de haven waar de Catamaran van Fury ligt afgemeerd. In de haven liggen ook twee enorme cruiseschepen. We gaan om 9:30 aan boord met, ik schat, nog een stuk of 40 andere snorkelaars. Iedereen wordt voorzien van een stel flippers en een snorkelbril met adempijp alsmede een opblaasbaar drijfvest. Als we plaats nemen op het voordek schijnt de zon al bijzonder fel. Aan boord kan ijswater worden gedronken en als we halverwege de creek zijn moet iedereen naar de kajuit komen waar een korte instructie wordt gegeven. De instructie is heel helder. Ons wordt duidelijk gemaakt dat we absoluut niet met het koraal in aanraking mogen komen ook de vissen niet aan mogen raken. Eenmaal in bij de Creek aangekomen hebben we twee mogelijkheden om de boot te verlaten, via de trap in het midden of een sprong vanaf de zijkant. Omdat het meteen erg druk wordt bij de trap kies ik voor de sprong. Mijn snorkelpijp loopt meteen vol water. De instructeur had al gewaarschuwd dat het zoutgehalte in dit water bijzonder hoog was, maar hier kon zelfs een frietje van MacDonalds niet tegenop. Getverderrie, wat was dat zout!. Ik zwem eerst even naar de trap waar Afke en de kinderen het water inkomen en gezamenlijk beginnen we aan ons snorkelavontuur. Het uitzicht onderwater is schitterend. De kreek op de meeste plekken heeft een diepte van tussen de twee en vier meter en het zowel planten als vissen zijn duidelijk te zien. De vissen raken niet verstoord van de aanwezigheid van al die zwemmers. Ik probeer tegen het wateroppervlak te blijven maar regelmatig loopt mijn snorkelpijp vol en dus wordt die al snel buiten gebruik gesteld. De techniek van bovenwater inademen en onderwater uitademen ging me beter af en zo ga blijven we ongeveer een uurtje aan het snorkelen. Ook Afke, Thijs en Inge genieten van deze activiteit. Op een gegeven moment zaken Inge en ik midden in een school van misschien wel honderd geel/wit gestreepte tropische vissen. Toen de crew van de catamaran het afgesproken signaal liet horen zwom iedereen terug naar de boot en nadat geteld was of we weer compleet waren weer het zeil gehesen om weer terug te varen. In de kajuit drinken we eerst nog wat ijswater om de zoute smaak uit onze mond te krijgen. Als de smaakpapillen weer enigszins geneutraliseerd zijn en blijkt dat het frisdrank en het bier onbeperkt bij de prijs zijn inbegrepen zullen ze weten dat de familie Jacobs aan boord is en om beurt wordt door de kinderen cola gehaald. Weer aan wal sluiten we eerst aan bij de rij van de "public restroom" en omdat we nog een klein uur parkeertegoed hebben lopen we nog even door de winkelstraatjes van Key-West. Alsof het een weekmarkt is staan bij verschillende winkels waar shirts en dergelijke worden verkocht in de deur iemand te roepen dat alle artikelen 5 euro kosten. Naast dat ze hetzelfde assortiment hebben, hebben ze dus ook dezelfde prijzen. Tegen één uur zijn we weer op de plek waar we vier uur eerder de auto achterlieten en hij staat er gelukkig nog steeds. We komen weer gauw op de US1 en onderweg stoppen we alleen een paar keer om wat geocaches te zoeken die we op de heenweg hebben laten liggen omdat ze aan de verkeerde kant van de weg lagen.
Tegen een uur of 5 hebben we alle keys weer achterons en stoppen we bij de MacDonalds naast het motel vanwaar we gisteren vertrokken. Omdat we gisteren hadden besloten om eerst af te bezien of en zo ja, hoever, we vandaag nog terug wilden rijden, is voor vanavond nog geen hotel geboekt. We maken bij MacDonalds wederom gebruik van de "free wifi" (deze keer in combinatie met een menu) om een hotel te zoeken. We kunnen niet zo snel iets vinden dat aan onze wensen voldoet en omdat de accu mijn netbook leeg inmiddels leeg is, zetten we de zoektocht in de auto met behulp van de auto-accu voort. Na een tijdje hebben we toch wat gevonden: De laatste twee nachten in florida brengen we door in hotel Midtown Inn in Miami. Als we daar rond 8 uur aankomen blijkt, ondanks dat we een bevestiging hebben voor een "non-smoking room" alleen nog een "smoking-room" beschikbaar. We gaan toch even kijken en in de kamer is amper te ruiken dat er wel eens in gerookt is en we hebben geen zin om nog iets anders te gaan zoeken dus we nemen de kamer toch. We kunnen nog even gebruik maken van het zwembad en hebben de badkleding nog aan dus dat doen we eerst. Om half 10 zijn Afke en de kinderen, vermoeid van de lange dag, al in dromenland terwijl ik nog even wat surf op internet-beach. Morgen maar eens kijken hoe dat aan Miami-beach gaat.