Dag 8: Bezoek WDW's Hollywood Studio's

Als ik vanmorgen de eerste keer op de wekker kijk, zie ik dat het al 6:09 is. Blijkbaar gisteravond de wekker niet gezet en nu dus bijna verslapen. Ik sta dus maar snel op en als ik uit de badkamer kom begin ik zoals bijna gebruikelijk met het verzorgen van het ontbijt en de lunch. Omdat de kinderen zich niet uit zichzelf melden ga ik ze even wekken. Thijs is niet echt enthousiast als ik hem vraag of hij op wil staan maar als ik hem na een aantal pogingen vertel dat ik hem met pyjama en al in het zwembad ga gooien kiest hij toch eieren voor zijn geld. Het lukt ons vandaag om voor half 8 in de auto te zitten en we kunnen de weg maar Orlando al bijna zonder navigatie vinden. Het is deze morgen weer behoorlijk bewolkt en we krijgen onderweg dan ook een paar malse buien over ons heen. De temperatuur blijft met dikke 80 graden Fahrenheid aangenaam. We moeten de heenreis twee keer onderbreken voor een sanitaire stop voor Thijs. Het eerste toiletbezoek wordt bij een MacDonalds afgewerkt, waar het in op dit tijdstip (08:30) al opvallend druk is. Op de keuzeborden staan ook allerlei ontbijtmenu's en blijkbaar scoren Amerikanen hun ontbijt massaal onderweg. De tweede stop is op de enige parkeerplaats die ik langs de Interstate 4E op onze route heb gezien. Naast enkele verkoopautomaten voor snoep en frisdranken staan er twee grote toiletgebouwen welke er, voor wat ik ervan gezien heb, schoon uitzien. Daar zouden we in Nederland een voorbeeld aan kunnen nemen. Ook staan er ook een 10 tal kastjes waaruit advertentiekrantjes van huizen, hotels (met kortingscoupons) en auto's kunnen worden meegenomen. Na onze tweede stop blijkt de airco van de auto er spontaan mee gestopt te zijn en wat ik ook met de knoppen probeer ik krijg hem niet meer aan de praat. De temperatuur in auto loopt meteen snel op, en als ik alle ramen even gelijktijdig openzet op het laatste stukje koelt het gelukkig nog een beetje af. Op de parkeerplaats aangekomen haal ik de sleutel een keer uit het contactslot, start de auto vervolgens opnieuw en, hoera, de airco begint weer te koelen. Blijkbaar ergens een onvolkomenheid in de elektronica. Opgelucht dat ik op de terugweg niet langs Alamo hoef, laten we de auto op de parkeerplaats achter. Ook vandaag hoeven we geen 50 meter te lopen naar het treintje van het transportation system. "Voor onze eigen veiligheid en die van anderen" moeten we ook vandaag weer laten zien dat we niets met kwade bedoelingen in onze tassen hebben zitten. Zelfs mijn heuptasje waarin ik telefoon, portemonnee, sleutels en paspoorten bij me draag, wordt met een lampje grondig doorzocht. Bij de toegangspoortjes wordt ons vandaag weer gevraagd om na het toegangticket, een vinger op de scanner te plaatsen ter verificatie van de gekoppelde vingerafdruk. Omdat ik de laatste in het rijtje was, dankzij de intensieve tassencontrole, bedacht ik me te laat dat ik het systeem had willen testen door te kijken of ik inderdaad niet met het ticket van Afke binnengekomen zou zijn.
Omdat ik al een aantal keer mensen had zien lopen met een opzichtige Disney button met de tekst: 1st Visit en ik die button nog niet bij een van de tientallen souvenirwinkeltjes had gezien, vraag ik aan een medewerker van het park waar die buttons verkrijgbaar zijn. Hij verwijst me vriendelijk door naar een soort van receptie alwaar ik zonder betaling 4 buttons in handen krijg. In de veronderstelling dat dit ons eerst bezoek is (met de ervaring van 3 parken voelen we ons al bijna routiniers), wordt de medewerker nog vriendelijker en nogmaals worden we welkom geheten en bedankt dat we het park willen bezoeken. Deze vriendelijkheid wordt nog een paar keer vaker geuit als een parkmedewerker de button bij kinderen onze opgespeld ziet.
We beginnen vandaag met een animatieshow geënt op het Disneyverhaal De Kleine Zeemeermin. Vervolgens komen we lang de Tower of terror. Omdat de wachttijd daar inmiddels al een uur beloopt nemen we fastpassen voor deze attractie en gaan we door naar de achtbaan die gecreëerd is rondom de rockband Aerosmith, waar we in minder dan een half uur aan de beurt zijn. De achtbaan heeft karretjes in de vorm van een limousine en gaat door een hal waar gedurende hele rit de muziek van de band door de speakers galmt. Naast een looping en een kurkentrekker heeft deze baan een zeer indrukwekkende snelle start waarbij je door de snelheid strak in je stoel wordt gedrukt. Weer buiten, gelden onze fastpassen voor de Tower of terror inmiddels en binnen een minuut of 10 zijn we aan de beurt. In de voorbereidingsruimte wordt het verhaal verteld over de lift in het Hollywoodhotel waar na een blikseminslag allerlei vreemde dingen met de lift gebeuren. In die lift nemen we snel daarna plaats. De lift gaat omhoog naar de twaalfde verdieping om vandaar uit een vrije val van een verdieping of 5 naar beneden te maken om vervolgens die actie een paar keer te herhalen vanaf verschillende hoogten. Vanuit de lift kunnen we op een aantal verdiepingen naar buiten kijken. Ineens hangt de lift een tijdje stil en iedereen zit te wachten op de volgende vrije val, als door een speaker een vriendelijke stem klinkt die zegt dat er een kleine storing en dat we elk moment weer kunnen gaan bewegen. Deze mededeling wordt een paar keer herhaald en het wordt ons steeds meer duidelijk dat dit niet bij de attractie hoort. Na een paar minuten komt er weer beweging in de liftcabine en worden we "bevrijd". Een medewerker biedt zijn excuses aan voor het ongemak en vervolgens mogen we direct in een van de andere liften plaatsnemen om de attractie opnieuw te beleven. Al onze 20 liftgenoten zijn niet afgeschrikt en gaan voor de herkansing, zie vervolgens vlotjes verloopt. Na afloop duurde het nog wel een kwartiertje voordat mijn maag weer in de juiste vorm en op de juiste plaats hing. De rest van de familie had nergens last van. Verder hebben we in het park nog een aantal animaties en voorstellingen bezocht variërend van een stuntshow rondom de making of Indiana Jones tot een 3D film van de Muppets. Als we bij de laatste attractie naar buiten willen gaan komt de regen met bakken uit de lucht, en worden we gedwongen om even te schuilen. Zodra de stortbui overgaat in motregen lopen we naar de halte van het transportationsystem dat ons weer keurig bij de auto afzet. Na een vlotverlopende terugreis, die ik ook vandaag weer grotendeels typend doorbreng, zijn we rond half 9 weer in Palm Coast. Omdat we vlak voor vertrek onze laatste broodjes hebben opgegeten, hebben we thuis voldoende aan een kop, goedgevulde, groentesoep en ijs na. We sluiten de dag af in het zwembad. Morgen vetrekken we uit Palm Coast. De Villa wordt na ons vertrek gepoetst dus we hoeven niet te poetsen, alleen onze eigen spullen in te pakken en te zorgen dat alles er weer een beetje netjes bijligt (voor zover dat nu nog niet zo zou zijn ). Morgen vertrekken we naar Orlando waar we nog de twee parken van Universal zullen bezoeken (woensdag en donderdag) en drie nachten zullen verblijven in het Country Inn & Suites. Vrijdag vertrekken we richting de westkust.