Dag 11: Bezoek aan Universal: Islands of Adventure

Als ik vanmorgen mijn ogen voor de eerste keer open doe lig ik tien centimeter van de wekker die 06:55 aangeeft. Vanaf het moment dat ik gisteravond mijn ogen dicht deed ben ik volgens mij niet eerder wakker geweest. Ik doezel nog even weg en om half 8 vraagt Afke of we op zullen staan. Ook de kinderen worden net wakker en beginnen met hun standaard vraag of de televisie aan mag. Nadat we gewassen en aangekleed zijn gaan we naar de ontbijtzaal waar hedenochtend ragout aan het uitgebreide ontbijt is toegevoegd. Na het ontbijt gaan we terug naar de hotelkamer waar nog wat telefoontjes naar familie worden gepleegd en de broodjes voor de lunch gesmeerd worden. Als echte Nederlanders sjouwen we dagelijks een liter of 5 fris en water mee het park in alsook 2 zakken broodjes. Bij de tassencontrole heb ik ook al eens de opmerking gehad: "You like bread, don't you?". Het water en de frisdrank nemen we mee in halve liter flesjes, die we dagelijks even vullen vanuit grote verpakkingen van 2 liter tot 1 gallon (3,78 liter) die in de supermarkt hebben ingeslagen. Als het aan ons ligt zal het beeld van de zuinige Hollander in de wereld nog lang in stand blijven. We houden ons wel netjes aan de ongeschreven regel dat het bedienend personeel in een restaurant standaard een tip krijgt van 10% tot 15%.
Om half tien wachten we buiten op de bus die ons naar het park zal brengen. Buiten raken we aan de praat met 2 Nederlandse mannen die ook in het hotel logeren en fervente bezoekers van de pretparken blijken te zijn. Aan hun dialect is te horen dat je ook van Brabantse komaf zijn, net als een gezin waarmee we gisteren in Universal Studio's al aan de praat raakten. De oude stadsbus van gisteren wordt vandaag vervangen door een 15-persoonse Dodge bus. Gelukkig kunnen hebben we met zijn vieren een plek in de bus als alle plaatsen bezet zijn. Ondanks de mededeling van de hotelmedewerker dat bij verlengde openingstijden van de parken ook om 20:55 de shuttle terug naar het hotel kan worden genomen, laat de chauffeuse ons bij het uitstappen weten dat vandaag alleen om 18:55 een terugrit mogelijk is. We zijn op dezelfde plek gedropt als gisteren en de eerste paar honderd meter lopen we hetzelfde traject als gisteren. Nadat de tassen weer controleerd zijn, volgen we vandaag de borden richting Islands of Adventure. Als we ieder met ons eigen ticket door het toegangspoortje gaan blijkt onze vingerafdruk nog steeds te matchen en worden we ook tot dit park toegelaten. Alsof op ons gewacht werd, verschijnt aan het begin van het park een man in ons blikveld die roept: "Meeting with Spiderman, that way" Gehoorzaam gaan we "that way" en Thijs zijn wens om Spiderman te ontmoeten gaat direct in vervulling. Er worden door ons uitgebreid foto's en filmopnamen gemaakt, maar op het lcd-scherm van de camera kan ik wel zijn dat die om een of andere reden qua belichting, ondanks de flits, verre van goed zijn. Als de foto's die door de fotografe van het park echter op het scherm zichtbaar worden, blijkt de grijze achtergrond die op mijn foto's zichtbaar is, op die foto's een kleurrijk decor. Blijkbaar wordt hier op een speciale techniek toegepast. Met de een beweging van de creditcard en een handtekening worden we eigenaar van de foto en we vervolgen onze weg door het park. In het park is dit jaar een nieuw deel geopend rondom de boeken van Harry Potter. Dit deel van het park ligt vanuit de entree gezien het meest ver weg en we hebben besloten de attracties aan het begin vandaag eerst even links te laten liggen, in de hoop dat andere bezoekers die wel eerst zullen nemen en daardoor de drukte bij de attractie verder in het park, inclusief Harry Potter mee zal vallen. Net voordat we het Harry Potter deel ingaan, stuiten we op attractie van Jurrasic Park waar we in bootje op een rivier "raften" en daar allerlei levensechte dinosaurussen tegenkomen. Omdat de wachttijd daar nog maar een kwartier is besluiten we die toch maar vast mee te pikken. Zodra we uit de boot zijn gestapt, sluiten we aan bij de rij die leidt naar het Harry Potterdeel (let wel: niet naar een specifieke attractie maar alleen maar naar het deel in het park). Als we na een dik halfuur daar worden toegelaten lopen daar zoveel mensen rondt dat we alsnog terugkeren naar een ander deel in het park. Ook daar zijn de wachttijden behoorlijk en bij de meest populaire attracties als die rollercoaster van de Hulk, de 3D- Simulator Ride van Spiderman ontkomen we er niet aan om in een rij aan te sluiten waarvan wordt aangegeven dat het nog circa een uur duurt voor we aan de beurt zijn. De attracties zijn allen super gaaf en het lange wachten zeker waard gebleken. Net als in WDW heeft ook Universal een Efteling-Piranha look-a-like waterbaan en ook niet blijkt van de waarschuwing dat je bijzonder nat kunt worden geen woord gelogen. Nat tot op ons ondergoed komen we de bootjes uit. De volgende attractie is opnieuw een wildwaterbaan, deze keer met boomstammen. Dankzij de ook hier opgelopen wachttijd en de fel brandende zon in combinatie met de enorme ventilatoren die op verschillende plekken hangen zijn we al behoorlijk droog geworden als we instappen. Bij het uitstappen kan ik mijn shirt opnieuw uitwringen en heb ik met veel moeite telefoon, paspoorten en portefeuille droog kunnen houden. Op een aantal informatie borden in het park is zichtbaar hoelang de wachttijd van de attracties bedraagt en aan het einde van de middag blijkt de wachttijd voor de Dragon Challenhge, de rollercoaster van Harry Potter nog maar 15 minuten. In deze en een aantal andere attracties mogen geen tassen worden meegenomen. Die kunnen bij een bezoek aan een attractie worden opgeborgen in een kluisje. Je kluisje kan worden gesloten en heropend met de vingerafdruk. De tijd dat de kluis gratis beschikbaar is, is gekoppeld aan de wachttijd bij de attractie. Daarbuiten moet een tarief per tijdseenheid worden betaald. Als we naar de Dragon Challenge lopen blijkt dat hier rekening is gehouden met hele lange wachttijden aangezien we vanaf de toegang al een halve Kennedymars hebben gelopen als we in de korte rij aansluiten. De Dragon Challenge blijken twee achtbanen door elkaar verweven te zijn die gelijktijdig in werking zijn waardoor het onderweg regelmatig lijkt of je in botsing komt met de coaster van de ander baan. Bij de andere Harry Potter attractie (een rollercoaster-simulator) blijkt de wachttijd nog steeds 75 minuten en die laten we dan ook maar aan ons voorbijgaan. Het is inmiddels al tegen half zeven en we moeten kiezen of we de naar de parkeerplaats gaan om met de bus mee te gaan danwel te voet de afstand naar het hotel (circa 3 kilometer) gaan overbruggen. Omdat we in een deel van het park nog niet geweest zijn besluiten we te kiezen voor de laatste optie en eventueel om 20:55 te kijken of er niet stiekem toch een bus gaat. In het deel van het park dat we nog niet eerder bezocht hadden blijken ook niet echt spectaculaire dingen te beleven en we bezoeken er nog maar één attractie. We zijn inmiddels toch te laat om de bus alsnog te halen en met de wachttijd van een kwartier maken we nog in ritje in De Hulk die toch op onze route naar de uitgang ligt. Net uit het park hebben we zicht op de Rock-It in Universal Studio's en met een stemming van 3 tegen 1 lopen we nog even dat park binnen om te kijken of we die als laatste nog even mee kunnen pikken. Daarvoor zouden we nog 45 minuten geduld moeten opbrengen en dat zit er vandaag echt niet meer in. Het begint al een beetje te schemeren als we richting de parkeerplaats lopen en ik ben er niet helemaal zeker van dat of ik de weg naar het hotel in het donker nog zou kunnen vinden dus ik informeer eens bij de man die de taxiritten vanaf de parkeerplaats verdeeld wat ons de taxi naar het hotel zou kosten. Zijn inschatting van 8 0f 9 dollar valt mij reuze mee en ik zeg daarom direct dat we daarvan gebruik willen maken. Thijs, die de voettocht naar het hotel toch al niet zo zag zitten reageert meteen dolblij, maar eigenlijk zijn we allemaal wel blij dat we op deze manier terug kunnen. Bij het hotel blijkt de taximeter op $ 7,25 te staan en omdat ik voor de rit toch al $ 10 had uitgetrokken krijgt de vriendelijke chauffeur, procentueel, een vette tip. Op de kamer wordt nog even wat gesnackt en gedronken. Dit wordt onze laatste overnachting in dit hotel en Afke en ik kijken op expedia.nl naar de mogelijkheden voor de volgende nacht die we in de buurt van Tampa willen gaan doorbrengen. Onze keuze valt uiteindelijk op La Quintta Inn in st. Petersburg. Met een paar drukken op de knop en het invullen van een creditcardnummer is de reservering een feit en kunnen we moe maar voldaan gaan slapen.