Dag 9 Blue Spring Park en Country Inn & Suites

Vandaag staat in het teken van ons vertrek uit Palm Coast. We hebben gepland om rond het middaguur de villa te verlaten. Na het ontbijt gaan de kinderen meteen het zwembad in en Afke en ik beginnen met het inpakken van onze eigen spullen en het opruimen van de spullen die we in huis gebruikt hebben. Voor de tweede keer deze week gaat de voordeur bel. Deze keer is het iemand die de auto van John terug komt brengen, die hij afgelopen weken geleend heeft. De man heeft in die periode ook een huis in de omgeving gekocht met de bedoeling om zich permanent hier te gaan vestigen. Omdat hij wordt vergezeld door iemand hij hem naar het vliegveld brengt is hij ook zo weer vertrokken en gaan wij verder met ons lijstje. We hebben een checklistje gekregen met punten die we bij ons vertrek even af moeten werken. Als we klaar zijn spring ik zelf nog even in het zwembad en genietend van alle luxe realiseer ik me dat ik hier best nog een tijdje langer zou willen blijven. Ik stel Thijs voor om thuis ook een zwembad van dit formaat aan te leggen en zeg er wel bij dat ik eerst met de buren moet overleggen omdat waarschijnlijk de schutting ergens in het midden zou doorlopen. Aan zijn gezicht te zien, ziet Thijs het alweer helemaal voor zich. Iets over elf gaan we ons aankleden en als al onze spullen weer in de auto staan werk ik het laatste puntje op de lijst af: het heractiveren van de beveiligingscamera's die ten behoeve van onze privacy de afgelopen week niet gedraaid hebben.
Voor we uit Palm Coast vertrekken gaan we eerst nog even langs Cedar Drive nr. 10, het adres waar we de visspullen hebben opgehaald om die te retourneren. Blijkbaar waren André, Mary en Glenn gisteren ook al bij ons aan de deur geweest, getuige de haarband die Inge daar had laten liggen en die gisteravond weer aan onze deurknop hing. Ook zij zijn niet thuis vanmorgen en ik laat de hengel bij de voordeur achter. Thijs is teleurgesteld omdat Glenn nog wat "pokemon evoluaties" voor hem op zou schrijven. Nadat ik hem verteld heb dat we die wel een keer op internet opzoeken is hij zo bijgedraaid. We hebben vandaag voor een alternatieve route naar Orlando gekozen. We zijn via Daytona Beach, bekend van de autoraces en het strand waar je tegen betaling met de auto op mag rijden. Getipt door Mary, die ons zei dat ook een bezoek aan de nationale parken en springs, die op de snelweg worden aangegeven, de moeite waard zijn, sla ik af bij Blue Spring Park. Tegen betaling van $6 mogen we met de auto het gebied inrijden. Als we de auto geparkeerd hebben komt de geur van gebarbecued vlees ons al tegemoet. Onder een overkapping en op een grasveld maken een enkele tientallen mensen gebruik van de daar geplaatste bbq's waarop zij hun meegebrachte etenswaren hebben gelegd. Een stukje verderop loopt een beekje van een meter of 15 breed. In de beek wordt gezwommen en gedobberd in felgekleurde rubberbanden. De banden kunnen worden gehuurd in een aan het veld gelegen shop. We hebben vier van die banden gehuurd voor de duur van een uur en met die banden lopen we een minuut of vijf stroomopwaarts, om ons vervolgens in een kleine twintig minuten in de band met de stroom mee af te laten zakken. Voor onze kleren en tassen kunnen we een kluisje huren, maar het fototoestel heb ik toch maar bij me gehouden. De kinderen vinden het eng om alleen te drijven en daarom proberen we met zijn tweeën bij elkaar te blijven. Vooral bij het instappen kost het moeite om de camera droog te houden maar dankzij een plastic tas die ik mee heb genomen is het uiteindelijk toch gelukt. Na onze tweede Tube-tocht (dit keer zonder camera) zit onze tijd er bijna op en brengen we de banden terug. We lopen nog een keer het pad stroomopwaarts maar nu wat verder door, naar het punt waar de stroom als bron uit de grond ontspringt. Op een tekening is aangegeven waar de bron zijn ontstaan heeft en dat blijkt dus een eindje onder de bovenste aardkorst te zijn. Op deze plek wordt ook met zuurstofflessen dieper de bron ingedoken. De springs zijn 's winters een verblijfplaats voor de Mannatee's (zeekoeien). De stroom is ongeveer een tot twee meter diep en zo helder dat je vissen er zo kunt zien zwemmen. Vervolgens lopen we nog het hele stuk stroomafwaarts en zien met regelmaat vissen met het uiterlijk van een steur en een lengte van meer dan een meter. Aan het einde van de beek spot ik nog een grote roofvogel die met een duik een vis weet te vangen en vervolgens in een boom neerstrijkt. Ik wacht met de videocamera in de aanslag tevergeefs of hij die actie nog een keer herhaald. Als we teruglopen ontdekt Inge langs het pad nog een
gordeldier (hier: Armadillo) die zich onverstoord wel makkelijk door de camera laat vastleggen. Tegen vijven komen we terug bij de auto en vervolgen we de weg naar Orlando. Onderweg stoppen we nog even bij een supermarkt om brood in te slaan voor de lunch van morgen en bij een nabijgelegen restaurant genaamd "steak & Shake" nemen we ons diner. De milkshakes worden aangeprezen als "berry delicious" en als ik de proef op de som neem blijkt daar geen woord van gelogen. Vanuit het restaurant is het nog een klein halfuurtje rijden naar ons hotel dat met dank aan Gare Mien snel wordt gevonden. We hebben kamer 513 op de vijfde verdieping, en slapen net zo als de eerste nacht in twee Queensize bedden op één kamer. De kamer ziet er netjes uit. Ik heb in beoordelingen op Expedia.nl al gezien dat de prijs/kwaliteit verhouding van dit hotel goed scoorde (mogelijk grotendeels dankzij de lage prijs), en de eerste indruk is in elk geval oké. Op de kamer staat een safe die normaliter open moet staan omdat je daar zelf een code (van 3 tot 6 cijfers) voor kunt kiezen. Wij treffen de kluis echter gesloten aan. Inge komt met het idee om het kamernummer maar eens te proberen en jawel hoor dat blijkt de juiste code. In de lobby van het hotel is 24 uur/dag koffie te verkrijgen die van betere kwaliteit is als de oploskoffie die we in de villa dronken. Terwijl we onder het genot van de koffie nog wat tv kijken en dit verslag bijwerken vallen de kinderen uitgeput in slaap. Morgen staat een bezoek aan Universal gepland. We kunnen om half 10 met de shuttle mee die ons naar het park brengt dat een paar kilometer verderop ligt.