Dag 3 Montpelier, Vermont V.S.
Door: Berry
Blijf op de hoogte en volg Maanmannetjes
22 Juli 2015 | Verenigde Staten, Montpelier
De nacht kende veel onderbrekingen. Het tafelwater bij de maaltijd en het fris en de decafe van de vorige avond blijken snel hun weg door het lichaam te kunnen vinden zodat ik, voordat we om een uur of acht op staan, al several times de bovenliggende verdieping heb bezocht.
Als iedereen klaar is met douchen worden we in de keuken verwelkomd door de geur van de eieren met spek die Marie-André ons gisteren beloofd had. Naast toast en croissants is er ook nog een soort brood dat veel weg heeft van een soort notenkeek, cereals en vruchtenyoghurt. Het totaal maakt dat er een stevige bodem voor de dag gelegd wordt. Inge stelde na afloop vast dat ze ongeveer 10 keer zoveel had ontbeten dan anders thuis.
Nadat de fafel is afgeruimd, onze koffers weer zijn gepakt en we onze gastheer en -vrouw met wat meegebrachte presentjes nogmaals bedanken, hebben we nog een rondje door de tuin gemaakt en wat foto's geshoot.
Tegen eleven vertrokken we richting het zuiden waar we vanaf vrijdag een aantal dagen in New York zullen doorbrengen.
Omdat we in de buurt kwamen hebben we ook bij Henry nog wat gifts afgegeven, die we gisteren bij ons spontane bezoek niet bij hadden.
Als we bij de Canadees/Amerikaanse grens aankomen blijkt de controle nog onverminderd scherp. Ondanks dat we via een B-weg de grens passeren, moeten we ons binnen bij de border-security verantwoorden over onze herkomst en de reden van ons bezoek. Van al onze vingers wordt een scan gemaakt en we mogen ook nog op de foto. Na de vraag of we iemand kennen met die met Ebola besmet is negatief beantwoord te hebben, worden we Op borg van $4 p.p. toegelaten.
Aan het begin van de Interstate 89 door de Green Mountain State Vermont bezoeken we het infocentre waar we wat folders en kaarten meenemen van de toeristische mogelijkheden in de staat. Her is rustig op de highway en relaxed rijden we tussen de groene bergen richting het zuiden.
Omdat we de afgelopen dagen geen degelijke wifi-connection konden maken, hebben Tom Twice gevraagd ons naar de dichstbijzijnde vestiging van de Gouden Drietand(m) te begeleiden. Onder het genot van een beker koffie maken we dankbaar gebruik van de gratis internet toegang en gaan we online op zoek naar een slaapplek voor de komende avond.
Via de Expedia en Bookings app maken we een selectie tussen de hotels die oo onze route worden aaangeboden en aantal malen, als we denken, een geschikte plek gevonden te hebben, besluiten we op basis van de recenties van anderen toch nog even verder te zoeken. Als we na een uurtje of anderhalf het fastfoodrestaurant verlaten, hebben we een hotel geboekt in Montepelier, waar we al eens geweest zijn toen het nog in Frankrijk lag.
Het Econolodge hotel ligt op loopafstand van het centrum en nadat onze bagage naar de kamer is versleept hebben we nog een rondje door het levendige centrum gemaakt, waarna we zijn gaan slapen in de queensize bedden. Gezien het formaat van de bedden (twijfelaar)' wordt de bedschikking die bij de Familie Litjens werd toegepast, gehandhaafd.
Als iedereen klaar is met douchen worden we in de keuken verwelkomd door de geur van de eieren met spek die Marie-André ons gisteren beloofd had. Naast toast en croissants is er ook nog een soort brood dat veel weg heeft van een soort notenkeek, cereals en vruchtenyoghurt. Het totaal maakt dat er een stevige bodem voor de dag gelegd wordt. Inge stelde na afloop vast dat ze ongeveer 10 keer zoveel had ontbeten dan anders thuis.
Nadat de fafel is afgeruimd, onze koffers weer zijn gepakt en we onze gastheer en -vrouw met wat meegebrachte presentjes nogmaals bedanken, hebben we nog een rondje door de tuin gemaakt en wat foto's geshoot.
Tegen eleven vertrokken we richting het zuiden waar we vanaf vrijdag een aantal dagen in New York zullen doorbrengen.
Omdat we in de buurt kwamen hebben we ook bij Henry nog wat gifts afgegeven, die we gisteren bij ons spontane bezoek niet bij hadden.
Als we bij de Canadees/Amerikaanse grens aankomen blijkt de controle nog onverminderd scherp. Ondanks dat we via een B-weg de grens passeren, moeten we ons binnen bij de border-security verantwoorden over onze herkomst en de reden van ons bezoek. Van al onze vingers wordt een scan gemaakt en we mogen ook nog op de foto. Na de vraag of we iemand kennen met die met Ebola besmet is negatief beantwoord te hebben, worden we Op borg van $4 p.p. toegelaten.
Aan het begin van de Interstate 89 door de Green Mountain State Vermont bezoeken we het infocentre waar we wat folders en kaarten meenemen van de toeristische mogelijkheden in de staat. Her is rustig op de highway en relaxed rijden we tussen de groene bergen richting het zuiden.
Omdat we de afgelopen dagen geen degelijke wifi-connection konden maken, hebben Tom Twice gevraagd ons naar de dichstbijzijnde vestiging van de Gouden Drietand(m) te begeleiden. Onder het genot van een beker koffie maken we dankbaar gebruik van de gratis internet toegang en gaan we online op zoek naar een slaapplek voor de komende avond.
Via de Expedia en Bookings app maken we een selectie tussen de hotels die oo onze route worden aaangeboden en aantal malen, als we denken, een geschikte plek gevonden te hebben, besluiten we op basis van de recenties van anderen toch nog even verder te zoeken. Als we na een uurtje of anderhalf het fastfoodrestaurant verlaten, hebben we een hotel geboekt in Montepelier, waar we al eens geweest zijn toen het nog in Frankrijk lag.
Het Econolodge hotel ligt op loopafstand van het centrum en nadat onze bagage naar de kamer is versleept hebben we nog een rondje door het levendige centrum gemaakt, waarna we zijn gaan slapen in de queensize bedden. Gezien het formaat van de bedden (twijfelaar)' wordt de bedschikking die bij de Familie Litjens werd toegepast, gehandhaafd.
-
23 Juli 2015 - 13:49
Jebroertje:
Dus binnenkort zien we jullie bij border security Canada op tv! Heb je de kaneelstoken probleemloos in kunnen voeren? Groetjes van hier -
23 Juli 2015 - 14:16
Spy_1:
D@mn, ik had de douane zo nog zo getipt _ jullie zijn toch wel gevisiteerd hopelijk én DNA afgenomen.
Good the fingerprints and pictures _ we're watching you all.
I'll be back. -
23 Juli 2015 - 14:24
Sandra:
Leuk om jullie te volgen en benieuwd naar jullie Amerikaanse avonturen.
(Is wel te merken dat je de nederlandse taal al wel vlug vergeet,zelfs je schrijven is al veramerikaanst)
De groeten uit de zeilberg! -
23 Juli 2015 - 15:18
Peter En Annie:
Dus dat wordt lijnen voor Inge als jullie terug zijn. was volgens mij ook een zeer lekker ontbijt.
Ja en dan Amerika, ze zullen opvallen, hoe dan ook. Nog veel plezier in New York en we horen wel weer van jullie.
-
23 Juli 2015 - 20:53
Opa En Oma Jacobs:
fijn om jullie zo te volgen ,als er zo iedere dag een verslagje op de computer staat is dat wel leuk om te lezen wat jullie daar allemaal meemaken.
Opa vraagt of Thijs dat toetje toch nog gehad heeft, toen hij weer wakker werd
Hele fijne vakantie nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
